Artikelen

De gehandicaptenzorg wil zij-instromers uit andere sectoren en beroepsgroepen aantrekken om het personeelstekort op te vangen. Het is niet voor iedere cliëntgroep even gemakkelijk om de juiste mensen te vinden. Voor sommige doelgroepen worden vacatures moeilijker vervuld, terwijl de nood soms hoog is.

Werken in de gehandicaptenzorg is mooi. Veel medewerkers ervaren echter wel een (te) hoge werkdruk. Door hierover de dialoog met de medewerkers aan te gaan kunnen zorgorganisaties het organisatieklimaat versterken, neemt het werkplezier toe en worden medewerkers minder snel overbelast. Maar hoe pak je dit aan?

De initiatiefnemers van ‘Wij willen gezien worden’ hebben tijdens een informeel overleg de VGN een toelichting gegeven op het doel van hun actie. De VGN maakte van die gelegenheid gebruik door haar sympathie voor de actie uit te spreken en er is verkend in hoeverre de agenda’s van beide partijen overstemmen.

Als flex-medewerker in de gehandicaptenzorg ben ik geen vast onderdeel van een team. Maar door op bepaalde plekken vaak teruggevraagd te worden leer ik het personeel en met name de cliënten goed kennen, en zij mij. En dat is fijn. Stel je voor dat je als bewoner in een instelling wekelijks, soms dagelijks, wéér een nieuw gezicht voorgeschoteld krijgt. Om gek van te worden lijkt me. Maar ik ben die krullenkop die ze zo langzamerhand goed kennen, een vertrouwd gezicht.

Arts voor verstandelijk gehandicapten (AVG) is een jong en dynamisch vak. Volop in ontwikkeling! En er is behoefte aan meer AVG's. Voor artsen is de sollicitatieprocedure opleiding arts voor verstandelijk gehandicapten van start gegaan. Deze brengen we graag onder de aandacht.

In deze column wil ik de focus leggen op de samenwerking tussen onderzoekers en ervaringsdeskundige co-onderzoekers. Wat mij opvalt is dat de communicatie tussen onderzoekers en co-onderzoekers soms heel ‘bijzonder’ is en verre van ‘gewoon’. Ik merk bij voorbeeld dat als er een interview plaatsvindt tussen een onderzoeker en een co-onderzoeker dat de toon die de onderzoeker aanslaat nogal kinderachtig is.

Hoeveel physician assistants (PA’s) en verpleegkundig specialisten (VS’en) zijn in de toekomst nodig? Dat wil het Capaciteitsorgaan graag weten om eind dit jaar het ministerie van VWS en veldpartijen te kunnen adviseren over de benodigde opleidingscapaciteit voor deze beroepsgroepen. Daarom roept het Capaciteitsorgaan op tot het invullen van een digitale enquête waarmee het antwoord probeert te krijgen op deze vraag. 

Vanaf 1 augustus 2019 is het verboden om gezichtsbedekkende kleding te dragen in en rondom gebouwen in de zorg, het onderwijs, overheidsgebouwen en het openbaar vervoer. Het gaat bijvoorbeeld om een integraalhelm, een bivakmuts of een nikaab. Het gedeeltelijke verbod gaat gelden voor een aantal specifieke plekken en situaties waar het essentieel is dat men elkaar herkenbaar tegemoet kan treden. Bijvoorbeeld, in de zorgorganisatie, op school of bij de gemeentebalie. Beschermingsmiddelen die het gezicht bedekken en nodig zijn voor het werk, zoals mondkapjes, zijn uiteraard wél toegestaan.