Artikelen

Seksueel grensoverschrijdend gedrag is een groot maatschappelijk probleem. Ook in de zorg komt seksueel grensoverschrijdend gedrag voor. Hoe kan je het zo goed mogelijk voorkomen? En hoe ga je ermee om als het toch plaatsvindt? Lees hier actuele informatie en tips voor mensen die in de gehandicaptenzorg werken.

Gelukkig liep het goed af. Dankzij een goed ingerichte nachtzorg, een sterke BHV-organisatie, en manhaftig optreden van de begeleiders vielen er geen slachtoffers. De lessen uit de brand bij De Twentse Zorgcentra op 15 september. ‘Als bestuurder kun je hier van wakker liggen.’

Een cliënt heeft thuis een wietplantage. Moet een ambulant begeleider dat doorgeven aan de politie? Nee, dat mag in principe niet. Het enige wat de begeleider kan doen is de cliënt erop wijzen dat hij een strafbaar feit pleegt. Alleen als er sprake is van een (vermoeden van een) ernstig misdrijf waardoor een noodsituatie en gevaar ontstaat, dan is het doorbreken van het beroepsgeheim gerechtvaardigd.

Wie in de gehandicaptenzorg gaat werken, wil graag iets betekenen voor anderen. Maar wat doe je als iemand die door jou wordt ondersteund flink over de scheef gaat, bijvoorbeeld door jou of een ander te bedreigen. Stap je dan naar de politie? Dat is één van de vele dilemma’s waarmee medewerkers in de gehandicaptenzorg te maken kunnen krijgen.

Met de toename van mensen met een licht verstandelijke beperking die ondersteuning nodig hebben, krijgen zorgorganisaties meer te maken met delinquent gedrag. Wanneer doe je aangifte? Lector LVB en Jeugdcriminaliteit Hendrien Kaal maakte een checklist om hierover doordacht te beslissen.

Als je weinig ziet, zijn boosheid en agressie nog bedreigender. Dus wilden bewoner van Bartiméus zelf ook wel een de-escalatietraining volgen. ‘Iemand pakt onverwacht je arm. Is hij boos, of wil hij helpen?’

Een aangrijpend verhaal in deze Markant is dat van Sanne Klomp. Zij heeft een broer met een verstandelijke beperking, die geweld tegen haar gebruikte. Ook al werkt zij zelf in de gehandicaptenzorg, toch wist zij niet goed hoe ze ermee om kon gaan: haar eigen broer! Dankzij de ogedragsdeskundige van haar broer, kon ze het contact herstellen. Maar daarna vroeg ze zich wel af: als het voor mij al zo moeilijk is, hoe is dat dan voor ‘brussen’ die niet zelf in de sector werken?

Na twee geweldsincidenten verbrak Sanne Klomp het contact met haar verstandelijk gehandicapte broer. Met hulp van zijn orthopedagoog kon ze het herstellen. Maar omdat ze zelf in de zorg werkt, zette dat haar ook aan het denken: ‘Als ik het al niet weet, hoe moet dat dan met andere brussen?’