Wát een vak!

Wie in de gehandicaptenzorg gaat werken, wil graag iets betekenen voor anderen. Maar wat doe je als iemand die door jou wordt ondersteund flink over de scheef gaat, bijvoorbeeld door jou of een ander te bedreigen. Stap je dan naar de politie? Dat is één van de vele dilemma’s waarmee medewerkers in de gehandicaptenzorg te maken kunnen krijgen.

twee mannen aaien een zwart wit paart

‘Wát een vak’, denk ik als ik erover lees, met in mijn achterhoofd natuurlijk de arbeidsmarktcampagne (vooral gericht op zij-instromers) die zojuist van start ging. De gehandicaptenzorg is veel ingewikkelder dan ze van buitenaf lijkt. In deze Markant vertelt een onderzoeker dat het wél goed kan zijn om naar de politie te stappen. Niet alleen voor jezelf of vanwege andere potentiële slachtoffers, maar ook in het belang van degene die jij begeleidt. Soms leidt een ‘bromsnorgesprek’ al tot het gewenste resultaat, een andere keer heeft een (voorwaardelijke) straf positieve gevolgen.

Ook op internet gaat het niet altijd vanzelf goed. Dankzij dit medium winnen mensen met een beperking aan zelfstandigheid en vergroten ze hun leefwereld. Maar hoe zorg je ervoor zij niet slachtoffer, of zelfs dader, worden van de vele vormen van misbruik die in de digitale wereld plaatsvinden? In de eerste plaats natuurlijk door zelf je digitale vaardigheden op peil te houden. Onlangs deed ik de test op digitaal-vaardig.nl van ’s Heeren Loo. Ik kwam er doorheen, maar ik werd me er toch van bewust dat er altijd iets nieuws te leren valt. En eerlijk gezegd, geldt dat, denk ik, voor veel medewerkers.

Het lijkt erop dat je alles wat speelt in de samenleving dubbel en dwars tegenkomt in de gehandicaptenzorg. Wie er werkt doet een hoop levenswijsheid op. Bijvoorbeeld ook over afhankelijkheid. Dat is in onze tijd van autonomie en zelfstandigheid ten onrechte een ‘vies woord’ geworden, zegt een onderzoeker. Juist het erkennen ervan draagt bij aan de juiste afstemming die in een goede zorgrelatie dagelijks plaatsvindt. Ik denk dat dit ook geldt voor andere relaties, werk en privé. Zonder elkaar zijn we allemaal mensen met beperkingen.

FRANK BLUIMINCK DIRECTEUR VGN
FBLUIMINCK@VGN.NL
TWITTER @FRANKBLUIMINCK

Deze pagina is een onderdeel van