Artikelen

Vandaag verschijnt het rapport “Zorg beter begrepen” van het Sociaal en Cultureel Planbureau over recente ontwikkelingen in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Een belangrijke bevinding in het rapport is de stijging van de kosten van de zorg als gevolg van een toename van de vraag. Dit betreft volgens het SCP met name de vraag van mensen met een lichtere verstandelijke beperking. Volgens het rapport is dit met name toe te schrijven aan de toenemende complexiteit van de maatschappij waardoor veel mensen het niet meer zelfstandig redden in de maatschappij. De VGN herkent deze ontwikkeling en maakt zich zorgen over de beschikbaarheid van de noodzakelijke ondersteuning voor deze mensen.

Begeleiders in de verstandelijk gehandicaptenzorg vinden de palliatieve zorg binnen hun team goed, maar zelf voelen de meesten zich nog onvoldoende toegerust om die zorg te verlenen, zo blijkt uit een publicatie van onderzoekers van het NIVEL en VUmc in het wetenschappelijke tijdschrift Nurse Education Today.
Vanwege de toenemende vergrijzing zullen ook steeds meer mensen met een verstandelijke beperking in de toekomst een beroep doen op palliatieve zorg. In de verstandelijk gehandicaptensector werken veel agogisch opgeleide begeleiders en in mindere mate begeleiders met een verpleegkundige opleiding. In vergelijking tot de agogisch opgeleide begeleiders zijn begeleiders met een verpleegkundige achtergrond beter toegerust voor lichamelijke en medische zorg. De onderzoekers deden een peiling onder leden van het landelijke Panel Verpleging & Verzorging naar hun ervaringen met palliatieve zorg.

Het kunnen ontplooien en beleven van seksualiteit door mensen met een verstandelijke beperking is in onderzoek en praktijk nog lang niet mainstream. Er is veel materiaal ontwikkeld ter voorkoming van negatieve consequenties van seksualiteit, maar aandacht voor ontplooiing van seksualiteit bij volwassenen met een verstandelijke beperking is er nog onvoldoende of het is onvoldoende duidelijk of het materiaal aansluit bij de beleving van deze groep. Zolang deze kennis ontbreekt, blijft het lastig om goed beleid en handvatten voor professionals te ontwikkelen.

Wat is er aan voorlichtingsmateriaal beschikbaar voor mensen met een verstandelijke beperking? Hoe is het tot stand gekomen en werkt het? Dilana Schaafsma heeft dit onderzocht in opdracht van het Gouverneur Kremers Centrum en Lunet Zorg. Dit mondde uit in het proefschrift ‘Sexuality and Intellectual Disability; Implications for sex education’ waarop Schaafsma op 10 oktober promoveerde aan de Universiteit Maastricht.

Iris Hogendoorn (23) is filmmaker en brus. Dat wil zeggen: broer/zus van iemand met een beperking, in haar geval een broer met een verstandelijke beperking. Haar autobiografische film ‘Mijn kleine grote broer’ ging vorig jaar in première en kreeg internationale erkenning. Dat bracht Iris op het idee om een serie te maken die is bedoeld voor herkenning en erkenning van Brussen. Ze won de sympathie van Philadelphia voor haar serie en probeert meer aanbieders te interesseren voor participatie, om de serie te kunnen financieren. 

Op 24 juni a.s. wordt de leidraad Perspectief op persoonsgerichte zorg gepresenteerd op een digitale slotbijeenkomst. Het afgelopen jaar hebben VGN-leden en stakeholders onder begeleiding van bureau HHM deze leidraad opgesteld. Dit is een beschrijving waarin voor cliënten in de langdurige gehandicaptenzorg met een complexe zorgvraag per zorgintensiteit is uitgewerkt wat nodig is om persoonsgerichte zorg te leveren. De leidraad wil vooral expliciteren en inspireren en heeft een waardegedreven karakter.

Toen Sofie Sergeant samen met Henriëtte Sandvoort onderzoek deed, ontstond er vaak ongemakkelijkheid. Bijvoorbeeld als mensen doen alsof de een de begeleider van de ander is, of als Henriëtte op een kinderlijke toon wordt aangesproken, of niet weet waar ze kan gaan zitten. ‘Als je een beperking hebt, dan denkt men dat je op je achterhoofd gevallen bent.'

Bij het oktobernummer van Markant presenteren in een speciale uitgave van Katern de vijf consortia van het programma “Onderzoek ten behoeve van mensen met een verstandelijke beperking” elk één van hun vele onderzoeken. Met deze publicatie willen ze eraan bijdragen dat de kennis waartoe dit onderzoeksprogramma heeft geleid, zoveel mogelijk wordt gedeeld en in de praktijk wordt toegepast