Toekomstig beleid meerzorg
Meerzorg 2.0 is het initiatief van VGN, ZN en CCE om meerzorg verder te ontwikkelen. Eind 2014 is in overleg tussen het ministerie van VWS, Zorgverzekeraars Nederland, Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland en het Centrum voor Consultatie en Expertise het initiatief genomen om meerzorg anders te benaderen. Vanaf dat moment wordt er gewerkt aan Meerzorg 2.0.
Meerzorg levert een belangrijke bijdrage aan goede zorg voor cliënten met ernstig probleemgedrag voor wie de reguliere bekostiging onvoldoende is. Door middel van meerzorg 2.0 willen we tot een nieuwe aanpak komen waarin de focus ligt op verbeteren van de kwaliteit van zorg voor deze cliënten. Deze aanpak komt tot stand via tien proeftuinen waarin zorgaanbieders, zorgkantoren, cliëntvertegenwoordigers en CCE het afgelopen jaar nauw met elkaar samenwerkten. In de proeftuinen is ruimte voor ontwikkeling van perspectief en kwaliteit van de zorg. Essentieel is de dialoog tussen professionals onderling, maar ook met familie of andere vertegenwoordigers van de cliënt. Cliënten in hun context zijn het uitgangspunt.
Deelnemers aan de proeftuinen komen met de nieuwe werkwijze tot waardevolle reflecties en inzichten waaruit verbeterpunten resulteren. Door regelmatig de dialoog op te zoeken ontstaat er een cyclus van verbetering.
De komende maanden gaan partijen (CCE, NZa, VGN, ZN) aan de slag om het nieuwe beleid rond meerzorg verder uit te werken. Het is de bedoeling dat aanbieders per 1/1/2017 gaan werken volgens nieuwe beleidsregels en procedures rond meerzorg.
De volgende ontwikkelingen hebben geleid tot het experiment Proeftuinen Meerzorg 2.0.
• Herbezinning door De Nederlandse Zorgautoriteit op heralloceren van meerzorgmiddelen,
• Het kabinet streeft naar uniformiteit in de bekostiging binnen de Wet langdurige zorg (Wlz). Toeslagen voor bijzondere doelgroepen worden beoordeeld op basis van kwaliteitseisen.
• De financiële druk op de gehandicaptenzorg neemt toe vanwege bezuinigingen.
• Bij deze kwetsbare groep cliënten bestaat een groot risico op stagnatie of afglijden van kwaliteit van bestaan en zorg.
• Er is onvrede over de huidige werkwijze voor het verkrijgen van meerzorgmiddelen: bureaucratisch, financieel gedreven, forse administratieve belasting en te weinig effect.
In de proeftuinen wordt een omslag gemaakt van beheersing en verantwoording naar verbeterplannen op basis van een betere en bredere beeldvorming van de cliënten in hun (sociale, organisatorische en fysieke) context en de groep waarin zij ondersteuning krijgen.
Een belangrijk verschil met de reguliere meerzorginzet is dat de meerzorgmiddelen niet per se hoeven te worden besteed aan directe begeleiding van één cliënt. Er is ruimte om te kiezen voor de invulling die het meeste perspectief biedt om de situatie van de betreffende cliënt of cliënten te verbeteren. Daarbij valt ook te denken aan coaching en (bij)scholing van de zorgprofessionals en aan aanpassing van het leefmilieu of de dagbesteding.
Op het landelijke congres Proeftuinen meerzorg 2.0 op 27 januari jl. zijn de eerste resultaten gepresenteerd door de deelnemende zorgaanbieders. Zonder uitzondering zijn alle deelnemers positief. De proeftuinen hebben veel informatie en nieuwe inzichten opgeleverd waarmee de partijen nu verder kunnen (zie de uitgebreide verslaglegging in de Meerzorgkrant; bijlage).