Artikelen

Vanuit het Nationaal Programma Gehandicapten (NPG) Gewoon Bijzonder is een Minimale Dataset Gehandicaptenzorg (MDS) geïnitieerd om te komen tot standaardisatie van gegevens over cliëntkenmerken voor onderzoek en praktijk. De toepassing van de MDS in de praktijk blijkt echter op dit moment voor een extra belasting van professionals te zorgen. Met het oog op een verkenning van alternatieven voert bureau Significant op verzoek van de VGN en met financiering vanuit NPG Gewoon Bijzonder/ZonMw een quick scan uit naar het huidige datagebruik in de klinische praktijk bij gehandicaptenzorgaanbieders. 

De Ds Visscherprijs beloont met een geldbedrag van € 20.000 iedere twee jaar het beste proefschrift op het terrein van de gehandicaptenzorg. Op 26 maart 2020 zal voor de dertiende keer de Ds. Visscherprijs worden uitgereikt. Tot 1 november 2019 kunnen hiervoor proefschriften worden aangemeld die na 1 november 2017 zijn verschenen. 

De huidige richtlijn Palliatieve Zorg voor mensen met een verstandelijke beperking komt uit 2009. Sinds die tijd weten we meer over dit onderwerp. Daarom wordt deze richtlijn op dit moment evidence-based herzien door de werkgroep Richtlijn Palliatieve Zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Zorgaanbieders kunnen vanuit de prakrijk bijdragen door de knelpuntenenquête in te vullen.

Sinds het begin van Gewoon Bijzonder wordt de minimale dataset (MDS) door ZonMw ingezet in wetenschappelijk onderzoek dat vanuit het programma wordt uitgevoerd. Daarmee hopen we onder andere het gebruik van bestaande onderzoeksgegevens te stimuleren. Een van de voordelen van hergebruik van gegevens die al beschikbaar zijn, is dat onderzoekers voor het verzamelen van gegevens minder een beroep hoeven te doen op cliënten of hun naasten.

Drie organisaties in de gehandicaptenzorg ontwikkelen samen met het Centrum voor Consultatie en Expertise (CCE) een nieuwe vorm van ondersteuning, Pro genaamd. Deze richt zich op mensen met een licht verstandelijke beperking die vanwege agressief gedrag een gevaar kunnen vormen voor zichzelf en anderen. In het augustusnummer van Markant verschijnt een reportage over één van de zes locaties waar zij verblijven.

In het boek Geef mij je hand worden verschillende kanten van geestelijke verzorging belicht in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Geestelijke verzorging wordt laagdrempelig beschreven als: ‘Een tijdje met iemand meelopen.’ Want: ‘Op het moment dat iemand het moeilijk heeft of de weg even kwijt is kan dat al veel verlichting bieden, of perspectief.’ Verder worden de bekende thema’s voor het voetlicht gebracht. Zo gaat het over aandacht voor het levensverhaalen ‘het vieren van het leven’.  Ook het omgaan met lastige keuzes komt aan de orde, evenals de thema’s ‘sterven’ en ‘rouw’. Het boekje bevat tot slot bijlagen met praktische informatie over veel voorkomende religies in Nederland.

Een van de moeilijkste dingen bij verslaving is mensen motiveren om er wat aan te doen. Wat in ieder geval niet helpt is een veroordelende houding. Wat dan wel? De ‘functionele zelfonthulling’ is een hulpmiddel om in de strijd te gooien: vertel dat het ook voor jou moeilijk is om weerstand te bieden aan verleidingen. En vertel wat jou helpt of geholpen heeft om die te weerstaan. Dat alleen is natuurlijk niet voldoende. 

Petra, haar man Jan en dochter Lisa verhuizen naar de andere kant van het land. Jan heeft een nieuwe baan. Joris, hun zoon, gaat nog niet mee. Hij is verstandelijk beperkt en blijft nog op zijn woonvoorziening. Wel gaat Petra op zoek naar een nieuw plekje voor hem, dicht bij hen in de nieuwe buurt.