Artikelen

De VGN vindt het onterecht dat Omroep MAX suggereert dat zorginstellingen in de gehandicaptenzorg onzorgvuldig omgaan met extra geld voor hun meest kwetsbare cliënten. Die conclusie konden kijkers gemakkelijk trekken na het zien van een uitzending uit de serie ‘De Zorgwaakhond’, op dinsdag 16 april. Maar de VGN vindt dat de zorginstellingen met behulp van de huidige wetgeving en het financieringssysteem juist heel goed werk doen. Er zijn geen misstanden, maar wel misverstanden.

De gehandicaptenzorg in Nederland blijft het financieel relatief goed doen, maar de sector vertoont voor het eerst ook tekenen van krimp. In 2015 zijn de bedrijfsopbrengsten ten opzichte van 2014 gedaald met € 104 miljoen, voornamelijk veroorzaakt door de nieuwe Wet langdurige zorg (Wlz). Deze leidt in de gehandicaptenzorg tot een vermindering van het aantal intramurale cliënten en een afname van het wettelijk toegekende budget. Dit staat in het rapport ‘Jaarverslagenanalyse 2015’ van Intrakoop. De resultaten zijn gebaseerd op de laatste jaarcijfers van 163 organisaties, die samen ruim 92 procent van de organisaties in de Nederlandse gehandicaptenzorg vormen.

De Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) wil minder administratieve lasten en meer mogelijkheden om te investeren in zorgmedewerkers. Boris van der Ham, voorzitter VGN: “Daar is actie van Minister De Jonge voor nodig, maar we vinden in de Prinsjesdagstukken onvoldoende actiebereidheid terug.”

Het schrijven van indirecte tijd wordt door veel professionals beschouwd als een grote administratieve last. Instellingen willen hier minder tijd aan besteden, maar vinden het lastig dit in de praktijk te organiseren. VWS heeft deze handreiking samen met GGZ Nederland, de NZa, ZN en de Taskforce forensische zorg ontwikkeld.

Vanaf verslagjaar 2022 moet de jaarverantwoording van zorgaanbieders voldoen aan de eisen van de Regeling openbare jaarverantwoording Wmg. Om de aanlevering gemakkelijker te maken, heeft de NZa speciale handreikingen ontwikkeld. Hierin wordt aangegeven welke gegevens aangeleverd moeten worden en hoe deze gegevens gemakkelijk kunnen worden achterhaald.

Het belandt in de onderste la van de kast. Een aantal keer per jaar wordt het daar uit gehaald, ‘omdat het nou eenmaal moet’. Dat is vaak het lot van het ondersteuningsplan. Veelal verworden tot een veel te omvangrijk document dat niet werkbaar is en ver af staat van de wensen en doelen van de cliënt.Hoe krijg je dat ondersteuningsplan nou van uit de kast naar op de koelkast? Of aan de muur, op een tablet, vertaald in pictogrammen, foto’s en geformuleerd in begrijpelijke taal? Zodat het ook écht het hart wordt van de ondersteuning aan de cliënt.

De Raad voor de Jaarverslaggeving (RJ) heeft de RJ-Uiting 2021-6: Impact Covid-19 en sectorspecifieke compensatieregelingen op de jaarverslaggeving 2020 van zorginstellingen gepubliceerd.

Het woonplaatsbeginsel in de Jeugdwet regelt welke gemeente financieel verantwoordelijk is voor de jeugdhulp. Uitgangspunt in de nieuwe definitie van het woonplaatsbeginsel wordt de gemeente waar de jeugdige zijn woonadres heeft volgens de Basisregistratie Personen (de BRP). Het nieuwe woonplaatsbeginsel moet leiden tot lagere uitvoeringslasten en minder onduidelijkheid, waardoor de jeugdige sneller wordt geholpen. Daarnaast is de verwachting dat het nieuwe voorstel leidt tot meer aandacht en ruimte voor preventie.