Artikelen

‘School is leuk’, zegt Julian Manenschijn (14) met een glimlach. Ondanks autisme en een verstandelijke beperking loopt hij er zelf heen, net als zijn oudere broer. Wel is het lastig om na een schooldag alle prikkels van die dag los te laten en te ontspannen.

Ouderschap van mensen met een verstandelijke beperking kun je vanuit verschillend perspectief bekijken. Klinisch psycholoog Marja Hodes en ‘dochter van’ Jennie Prins gingen met elkaar in gesprek om een boek te maken voor kinderen van deze ouders. ‘Had ik maar zo’n boek gehad.’

In opdracht van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) heeft bureau Andersson Elffers Felix (AEF) een verkenning gedaan van het zorglandschap van van gezinshuizen voor jeugdigen met een beperking in Nederland. Het onderzoek laat zien dat het landschap van gezinshuizen voor jeugdigen met een beperking erg divers is en volop in ontwikkeling. 

Voor kerst had ik voor mijn kinderen van elf, dertien en vijftien jaar oud ieder een gedicht geschreven. We lazen ze ’s avonds en hoewel ze vinden dat vader een verkeerd gevoel voor humor heeft, vonden ze het een ‘liefdevolle roast’ - zoals een beetje plagen tegenwoordig heet. De volgende ochtend bleek dat ze er best trots op waren, toen ze hun gedichten lieten lezen aan hun opa en oma en andere familieleden. Dat gaf natuurlijk ook mij een goed gevoel: geluk.

Uit een lezing van hoogleraar Caren Sax uit San Diego, van een aantal jaar geleden, is één uitspraak mij goed bijgebleven. Zij vertelde bevlogen dat kinderen zelden zullen uitstijgen boven de verwachtingen die aan hen worden gesteld. En dat het daarom essentieel is dat we de juiste verwachtingen stellen. Zijn deze namelijk te laag, dan ontnemen we deze kinderen een kans op gewoon meedoen in het leven. Op bereiken wat ze willen en kunnen bereiken.

Op 21 maart waren de gemeenteraadsverkiezingen. Zowel een nieuwe gemeenteraad als de onderhandelingen voor het college-akkoord bieden veel mogelijkheden voor lokale belangenbehartiging. Maar hoe brengt u het beste uw boodschap over? Tijdens de werksessies ‘Uw boodschap in het college-akkoord’ in Den Bosch, Zwolle en Utrecht wisselden de professionals uit de gehandicaptenzorg onder leiding van Wallaart & Kusse Public Affairs enthousiast hun ervaringen en tips met elkaar.

Melanie Krijnen, vrolijk, open en achttien jaar, zit op het waterbed in de zogenaamde ‘chill-hoek’ en kijkt alert om zich heen. Ze woont sinds vorige zomer in het In-stap-huis van Sherpa in Baarn. Het is een huis waar kinderen met een beperking en hun ouders stap voor stap kunnen wennen aan het uit huis gaan.

Ook jongeren met autisme willen steeds vaker zelfstandig wonen. Wat zijn daarbij hun wensen op het gebied van huisvesting en ondersteuning? Geluid is de hinderlijkste externe prikkel, persoonlijke aandacht de grootste wens.