De Groene Gehandicaptenzorg: Het voedselbos aan de Waterweg
Aan de Waterweg in gemeente Putten zijn vijftien bewoners van een zorgboerderij vanaf 2020 begonnen aan een nieuw project: het PhilaVoedselbos. Zij doen dit onder de bezielende leiding van Rien Heuver. ‘Zorgorganisaties hebben doorgaans geen geld om biologisch eten te kopen’, zegt hij, ‘maar wij hebben hier wel de ruimte om het zelf te kweken of verbouwen.’
Het grovere werk ligt deze bewoners beter
Heuver volgde een permacultuuropleiding en met de bewoners begon hij in 2020 naast de zorgboerderij met de aanleg van een voedselbos van 2500 vierkante meter. Een moestuin lag er al, maar die was eigenlijk te bewerkelijk voor de bewoners van de zorgboerderij, die intensieve begeleiding nodig hebben. In een voedselbos maak je gebruik van processen die zich in de natuur toch al afspelen en bovendien ligt het grovere werk deze bewoners beter.
We zien rijen appelbomen (26 soorten), perenbomen, bessenstruiken en fruitplanten. Tussen de bomen en struiken treffen we geen aangeharkte kale en dus kwetsbare bodem aan, maar planten zoals Russische smeerwortel, die de bodem bedekt en nuttige mineralen omhooghaalt. En er is een zogeheten ‘romantisch deel’, daar groeit de beplanting langs een kronkelende door de bewoners gegraven greppel of wadi. Koude lucht zakt er ’s avonds naar beneden, waardoor de bloesem van kwetsbare soorten zoals perzik, kakifruit en moerbei, bij late nachtvorst minder snel bevriest. ‘Trek in een appel?’ vraagt Heuver.
Een welkome verrassing: subsidie
En terwijl het voedselbos langzaam opkwam, kwam er een ook welkome verrassing: een subsidie, waarmee ook de moestuin zodanig kon worden opgeknapt, dat cliënten er gemakkelijker aan de slag kunnen. In een waaiervorm zijn verhoogde bakken geplaatst. Begeleider Jos Vink komt net aanlopen met Jaap, die zorgvuldig met een mesje een pompoen, een courgette, een reuzetomaat en vier stengels beekselderij oogst.
Binnen zit al een hele ploeg klaar om de groente fijn te snijden voor de soep. Anderen zijn met het busje naar Amersfoort om braamstruiken op te halen, of zijn haardhout aan het kloven. De sfeer is goed. Vink geeft complimentjes en snijdt de doorgeschoten courgettes in plakken.
‘Eerst snijd je de plakken in reepjes, daarna in blokjes’, zegt hij.
‘Wordt het nog geblenderd?’, vraagt een bewoner.
‘Nee, dus het moet fijn.’
‘Komt voor de bakker.’
De naam van Jaap is gefingeerd.
Dit artikel komt uit de vierde editie van 2024 van Markant, het tijdschrift van de VGN.
