Minder maatregelen nodig bij legionellapreventie

De overheid stelt strenge eisen aan gebouwen van zorgorganisaties om legionellabesmetting bij bewoners te voorkomen. Er zijn gebouwen met een verhoogd risico op besmetting, zoals ziekenhuizen en verzorgingshuizen. Deze gebouwen worden 'prioritaire instellingen' genoemd. Maar in de gehandicaptenzorg zijn ook veel 'non-prioritaire' panden; gebouwen waar het risico op besmetting erg laag is. Denk bijvoorbeeld aan een kleinschalige woongroep die feitelijk niet veel anders is dan een woning waar een gezin in samenwoont. Ook bij dergelijke gebouwen moeten aanbieders aan de strenge eisen van het Drinkwaterbesluit voldoen. Eisen die in deze gevallen veelal overbodig zijn. 

De VGN heeft samen met een aantal lidinstellingen geregeld dat organisaties niet meer aan alle strenge maatregelen hoeven te voldoen bij 'non-prioritaire gebouwen'. De zorginstelling kan in eigen verantwoordelijkheid desgewenste maatregelen nemen. Dat is winst, want tot nu toe worden ook in non-prioritaire panden stelselmatig veel (nu dus overbodige) maatregelen genomen. Dat is de inhoud van deel 1 van de handreiking die we nu publiceren (bijlage).

In prioritaire panden blijven voorlopig de bij instellingen bekende maatregelen nog wel van kracht, maar de bedoeling is om hier een tweedeling te maken: afhankelijk van de in het gebouw wonende cliënten: laag en hoog risicovolle doelgroepen. De ‘traditionele’ maatregelen gelden dan nog slechts bij de hoog-risicovolle doelgroepen. Bij de laag-risico bewoners kunnen we dan met minder maatregelen volstaan. Dat zou de volgende winst zijn.

In de bijlage vindt u het eerste deel van de handreiking ‘Legionellapreventie voor zorginstellingen’. In 2018 verwachten we het tweede deel van deze handreiking te kunnen opleveren als er meer duidelijkheid over de tweedeling bij prioritaire panden.