De kracht van samenwerken maakt de Crisisregeling
Sinds 2003 is de Crisisregeling van de VGU (Vereniging Gehandicaptenzorg Utrecht) en Achmea Zorgkantoor uitgegroeid tot een succesvolle samenwerking in de crisiszorg voor mensen met een (lichte) verstandelijke beperking. Het onlangs verschenen Jaarverslag 2014 biedt veel informatie.
Nadere informatie is verkrijgbaar bij de VGU, tel. 030-2850530, postmaster@vgu.nl
Uniek aan de regeling is de intensieve samenwerking tussen 28 zorgaanbieders[1] in de gehandicaptenzorg en Achmea Zorgkantoor. En, sinds begin 2015, ook de samenwerking met een aantal gemeenten.
Het doel van de crisisregeling is om in (dreigende) crisissituaties bij mensen met een (lichte) verstandelijke beperking door middel van een tijdelijke en snelle interventie tot een structurele oplossing te komen. Of in ieder geval te komen tot verbetering van de situatie van de cliënt en diens omgeving. De interventie vindt plaats door een intensieve samenwerking tussen aanmelder, crisisregisseur en zorgaanbieder. We streven naar goede passende zorg voor deze specifieke doelgroep. Een doelgroep die moeilijk past in de reguliere crisiszorg en maatschappelijke opvang .
In de praktijk gebeurt dit door middel van deskundige ondersteuning en eenduidige, niet-vrijblijvende afspraken met alle betrokkenen. De rol van de twee crisisregisseurs in ons werkgebied en de beschikbaarheid van crisisplaatsen[2] bij de diverse zorgaanbieders zijn daarin essentieel. Vertrouwen, kennis van elkaars professionaliteit en duidelijke afspraken spelen hierin een belangrijke rol. Het feit dat Achmea Zorgkantoor en enkele gemeenten meedoen bewijst het succes van een gezamenlijke aanpak. De Crisisregeling heeft zichzelf in de praktijk bewezen.
Ieder jaar doen wij verslag van onze bevindingen. In het onlangs verschenen jaarverslag 2014 worden op basis van onze ervaringen een aantal trends gesignaleerd die van belang zijn voor goede zorg voor de cliënten met een (lichte) verstandelijke beperking en de daarbij behorende ontwikkelingen bij zorgaanbieders, gemeenten en zorgkantoren. Een belangrijke bevinding is dat de vraag naar crisisopvang voor mensen met een beperking onverminderd aanwezig is en dat de ernst van de problemen toeneemt. In 2015 staan we voor de uitdaging om het goede van de regeling te behouden in een vorm die past bij deze tijd. De transities in de zorg zijn daarbij van grote invloed.