Coöperatie Dichtbij pleit voor eenduidig gebruik van standaarden

Coöperatie Dichtbij is een zorgaanbieder die voor kleinschalige zorgondernemers de administratieve afhandeling van de zorg regelt. Vanaf de aanbesteding voor Wmo en Jeugdhulp bij gemeenten, tot aan de facturering en financiële verantwoording. Hierdoor hebben zorgondernemers de handen vrij om zich te richten op hun belangrijkste taak: het verlenen van zorg en ondersteuning. De coöperatie richt zich voornamelijk op het noorden van Nederland en heeft contracten met vrijwel alle gemeenten in het noorden.

Werken met de landelijke standaard

Joost Schuringa van Coöperatie Dichtbij: “Twaalf gemeenten in de Groninger Ommelanden Samenwerking hebben ons als zorgaanbieder uitgenodigd om samen geautomatiseerd gegevens uit te gaan wisselen met het iWmo-berichtenverkeer. Wij zijn daar heel blij mee, want het werken met deze landelijke standaardberichten verlicht onze administratieve lasten. Met elke gemeente individuele afspraken maken is lastig en levert veel extra werk op. Wij raden daarom alle gemeenten aan om zo veel mogelijk te werken met de berichtenstandaarden.”

Input van zorgaanbieders

Schuringa: “Bijzonder aan het implementatietraject in de Groninger Ommelanden is dat wij als zorgaanbieders vanaf het begin werden uitgenodigd om actief bij te dragen aan de implementatie in de keten. Onze input werd gevraagd; wij kennen het standaard-berichtenverkeer uit de Awbz. Zorgaanbieders zijn maar wat bereid om hun kennis met gemeenten te delen om het berichtenverkeer soepel in te voeren. En als aanbieder heb ik er ook baat bij om actief mee te werken aan de implementatie van het berichtenverkeer. Ik weet nu wie ik moet hebben bij een van die gemeenten als ik een vraag heb. Voor ons is het ook goed dat de twaalf gemeenten allemaal dezelfde systematiek gebruiken, dat scheelt heel veel tijd.”

Eenheden afspreken

Schuringa: “Tijdens de implementatie met de Groninger Ommelanden gemeenten kwamen we er achter hoe belangrijk het is om van te voren duidelijk af te spreken welke eenheden, tarieven en productcodes gebruikt moeten worden. De eenheid en het tarief die in het contract voor een bepaald product zijn vastgelegd, moeten in de zorgtoewijzing en facturering consequent worden doorgevoerd.

Bijvoorbeeld: Als de zorgtoewijzing in uren is en een zorgaanbieder rekent af in minuten, ontstaan soms interpretatieverschillen over het afronden van het uurtarief naar de minuten. Sommige informatiesystemen van gemeenten keuren zulke facturen af, omdat het bedrag niet klopt. Dan moet je als zorgaanbieder achterhalen wat er aan de hand is en handmatig de factuur aanpassen. In het iWmo-implementatietraject kwam dit probleem naar voren en hebben we het gezamenlijk kunnen oplossen.”

Verschillen tussen gemeenten

Het iWmo- en iJw-berichtenverkeer kan zorgen voor snellere factuurafhandeling, maar het moet wel op de juiste manier ingezet worden. Schuringa: “We merken als aanbieders verschillen tussen de gemeenten waarmee we samenwerken. Bijvoorbeeld als bij een gemeente de backoffice en frontoffice dicht bij elkaar zitten, zie je dat facturen sneller betaald worden.”

WMO303 als factuur of als declaratiebericht

In de samenwerking met de Groninger Ommelanden gemeenten is afgesproken om het WMO303-bericht in te zetten als factuur en niet als declaratiebericht. Aangeraden wordt om daar van te voren een duidelijke keuze over te maken. Het gebruiken van het WMO-303-bericht als factuur in plaats van als declaratie voorkomt een extra informatiestroom. Schuringa: “Als zorgaanbieder heeft het op dit moment nog mijn voorkeur om het WMO303-bericht als declaratiebericht in te zetten, omdat de WMO303 als factuur in de gemeentelijke software nog niet goed werkt. De combi waarbij we voor de ene gemeente de 303 als declaratie gebruiken, en voor de andere gemeente als factuur, geeft problemen bij de afhandeling van het retourbericht, de 304, en in ons geval bij de vergoedingen naar onze leden."

Minder keuze

“In het berichtenverkeer is over het algemeen te veel te kiezen. Dit zorgt niet voor eenduidigheid en standaardisering. Als er één smaak is, worden gemeenten en zorgaanbieders meer gedwongen om uniform te werken in de administratieve afhandeling.”

Landelijk controleprotocol

Schuringa: “Het is goed als gemeenten ook streven naar eenduidigheid in de financiële verantwoording. We zien ook dat hoe meer een gemeente probeert de financiële verantwoording dicht te timmeren, hoe meer administratieve lasten dat oplevert voor ons als zorgaanbieders. We vragen daarom aan de gemeenten waarmee we samenwerken of zij gebruik willen maken van het landelijk controleprotocol en de model productieverantwoording bij de verantwoording over 2016. Gemeenten staan hier voor open. Nog niet alle gemeenten gebruiken de iWmo- en iJw-standaarden voldoende. De bestuurlijke kant van de gemeente kan daar ook een grote rol in spelen, door het gebruik van landelijke standaarden in de eigen organisatie prioriteit te geven.”

Achtergrond

Dit artikel is gebaseerd op een interview met een van de zorgaanbieders die met twaalf gemeenten in Groningen het berichtenverkeer Wmo hebben geïmplementeerd. Het is daarmee een artikel dat hoort bij de publicatie eind 2016 over het implementatietraject van de twaalf gemeenten, in dit geval belicht het de zaak vanuit het perspectief van de zorgaanbieder.

Afspraken over eenheden, productcodes en tarieven staan in de Standaardartikelen Inspanningsgerichte uitvoeringsvariant.

Wil je meer weten of heb je vragen of opmerkingen?

Neem contact op met Han Huizinga
Telefoonnummer
06-13197186
Han Huizinga

Deze pagina is een onderdeel van