Huidhonger is gezonde eetlust
Tijdens de coronacrisis leerden we de term kennen: huidhonger. Beetje plastisch begrip, maar wel duidelijk. We mochten elkaar niet meer aanraken, terwijl we juist trek hadden in lichamelijk contact. Een hug, een hand, een knuffel of nog meer. Zo ontstond er huidhonger. Dat is volkomen normaal en begrijpelijk. Aanraking is immers net zo’n primaire levensbehoefte als ademhalen.
Nog steeds trek
Maar wat als je zelfs na de pandemie je huidhonger niet kunt stillen? Bijvoorbeeld als je blijvend leeft met een beperking en aanraking nog steeds niet vanzelfsprekend is. Dan heb je even met z’n allen dezelfde honger gehad, maar inmiddels eet iedereen weer regelmatig, terwijl jouw maag blijft knorren. Wat zou dit met je doen, hoe zou jij je voelen? Zou je verdrietig zijn, boos of zonder je je maar af?
Niet alleen ‘de daad’
Het vervelende is dat huidhonger niet makkelijk ter sprake komt. Zeker niet als het gaat over intimiteit en seksualiteit en al helemaal niet als degene met honger afhankelijk is van zorg. Ik ken vanuit mijn praktijk cliënten die niet schromen om er met mij over te praten. En het gaat niet uitsluitend over ‘de daad’, maar vooral om het tegengaan van eenzaamheid en behoefte aan aanraking. Een luisterend oor wordt al zeer gewaardeerd, is mijn boodschap aan begeleiders, verzorgenden en verpleegkundigen. En moet je een schaamtedrempel over, doe dat dan, het gaat hier immers om een pure kwaliteit van leven.
Best spannend
Ik werkte ooit met een cliënt die regelmatig gebruik maakte van de SAR, de Stichting Alternatieve Relatiebemiddeling. De eerste keer dat ik er met hem over sprak, vond ik net zo spannend als hij. Want wat moet en wil ik weten om hem te kunnen helpen, wat wil hij vertellen en hoe gaat het dan verder?
Wil je even bellen?
Na contact met de SAR kreeg deze client met enige regelmaat bezoek van een dame. Hoe die ontmoetingen verliepen gaat mij niets aan. Maar wat ik wel merkte is dat dit contact hem heel goed deed. Hij zat direct beter in zijn vel, was vrolijker en hij werd actiever. Het contact met de dame verliep heel soepel. Hij kon zelf aangeven wanneer hij weer bezoek wilde. Dan kwam hij naar mij toe en zei: Cato, wil je voor me bellen? Want ik heb het weer even nodig…
Sven weet de weg
Een andere cliënt die hier makkelijk over praat is Sven, een jonge man met een lichamelijke beperking. Hij gaat via YouTube het gesprek aan over Flexszorg, een organisatie die sekszorg regelt voor mensen met een beperking. Sven wil een taboe doorbreken en vertelt onder andere over hoe Flexszorg werkt, hoe een afspraak tot stand komt en hoe een afspraak eruit ziet.
Cliënten en collega’s, zie deze kijktip als een aanmoediging. Want of je nou lekkere trek hebt of aanhoudende huidhonger, schaam je er niet voor en blijf er niet mee rondlopen. Het gaat hier om gezonde eetlust. Bon appetit!
