Slaap lekker
‘Welterusten Mieke! Mijn dienst zit er op, tot morgen.’ Haar begeleider trekt de deur achter zich dicht. Mieke ligt in bed: ‘Ik ben nog niet moe. Er schijnt licht langs de randen van de gordijnen. Ik lig in mijn pyjama onder de dekens en heb het warm. Na een uur word ik eindelijk moe. Dan moet ik plassen. In de badkamer doe ik het licht aan. Door het felle licht word ik weer wakker. Eenmaal op bed staar ik naar het plafond. Ik draai op mijn linkerzij, op mijn rechterzij, slapen lukt niet. Ik pak mijn mobieltje om te checken of ik nog Whatsappjes gemist heb. Niets. Dan Facebook nog even openen. Ik ga helemaal op in de filmpjes. Na een uur, krijg ik last van mijn rug. Dat heb ik vaker.
Ik ga verliggen… nog even Candy Crushen. Om twee uur val ik uiteindelijk met mijn mobiel naast me in slaap… Dan schrik ik wakker van de wekker. Het is zeven uur. Ik moet zo naar dagbesteding, maar ben nog zo moe! Ik snooze, snooze en snooze…. Vervolgens moet ik alles extra gehaast doen om op tijd te zijn voor de bus. De rest van de dag ben ik chagrijnig.’
Weet jij of cliënten slecht slapen? En welk effect dit op hen heeft? Moeten ze in bed liggen voordat de nachtdienst begint? Weet je hoe laat ze moe worden? Of hun slaapkamer donker, stil en goed geventileerd is? Of ze tot een uur voor het naar bed gaan nog blauw of fel licht zien, of een geestelijke of lichamelijke inspanning leveren? Of ze in bed nog hun mobiel of tablet gebruiken? Hoeveel en wat ze ’s avonds drinken? Hoe goed hun matras is? Of ze niet te warm of koud gekleed zijn? Of ze vaak snoozen en moeite hebben met opstaan? Of ze overdag voldoende activiteiten doen?
Ongeveer zeventig procent van de mensen met een verstandelijke beperking heeft een slaapprobleem. Dit percentage kan met enkele veranderingen in gedragspatronen en slaaphygiëne fors omlaag. Bij Mieke is dit ook gelukt. Zij slaapt nu sneller in, goed door en is de hele dag vrolijk en energiek.
Karin Volkers is coördinator Kennis en Wetenschap van Stichting Philadelphia Zorg
