Oscar Ortlep

Toen hij twee jaar geleden door de crisis werd ontslagen als projectmanager, hoefde hij niet lang na te denken. Hij wilde terug in de zorg. Meer dan twintig jaar geleden had hij een opleiding gedaan als activiteitenbegeleider en met demente bejaarden en verstandelijk gehandicapten gewerkt. Oscar: ‘Als kind heb ik zware epilepsie gehad. Daardoor begrijp ik goed hoe het is om anders te zijn dan anderen.’ Hij is met de helm op geboren. ‘Ik ben hypersensitief. Praten is een van mijn sterke eigenschappen.’ Oscar schreef zich na zijn ontslag in bij een vrijwilligersorganisatie om ervaring op te doen, met de intentie om terug te keren in de zorg. Diezelfde week werd hij aangenomen bij kinderdagcentrum De Blauwe Vogel. ‘Het was wel even wennen. Deze kinderen kunnen heel weinig, maar ze begrijpen veel. Het mooie van dit werk is dat ik helemaal mezelf kan zijn. Bij ander werk moest ik altijd een soort rol spelen, ik was nooit de echte Oscar. Mensen zeggen weleens: wat moet jij hard werken in de zorg, maar ik krijg er juist energie van. De reacties die je van de kinderen krijgt, een glimlach, een herkenning, het vertrouwen dat ze in je hebben. Vroeger wilde ik gelukkig worden en veel geld verdienen. Nu weet ik dat geld onbelangrijk is. Ik ben erg blij dat ik een baan in de zorg heb gevonden, maar ik blijf mijn vrijwilligerswerk zeker voortzetten. Ik ben er trots op hoe ik op dit moment in het leven sta.’