Het ondersteuningsplan als ‘bruisend hart’
Het belandt in de onderste la van de kast. Een aantal keer per jaar wordt het daar uit gehaald, ‘omdat het nou eenmaal moet’. Dat is vaak het lot van het ondersteuningsplan. Veelal verworden tot een veel te omvangrijk document dat niet werkbaar is en ver af staat van de wensen en doelen van de cliënt.Hoe krijg je dat ondersteuningsplan nou van uit de kast naar op de koelkast? Of aan de muur, op een tablet, vertaald in pictogrammen, foto’s en geformuleerd in begrijpelijke taal? Zodat het ook écht het hart wordt van de ondersteuning aan de cliënt.
Bij Zuidwester heeft Vilans geholpen bij de ontwikkeling en implementatie van Mijn Plan, dat het oude zorgplan vervangt. De wensen van de cliënt staan hierin centraal en het heeft maximaal twee bladzijden. Het oude zorgplan kon wel 25 pagina’s tellen met allerlei ballast die er niet in thuis hoort, zoals diagnostische informatie en behandelplannen. Het nieuwe gaat alleen over de dagelijkse zorg en ondersteuning en de doelen waaraan gewerkt wordt.
Stapsgewijs leert iedereen bij Zuidwester werken met Mijn Plan. ‘In het oude plan stond veel tekst en vaak hadden zelfs medewerkers moeite om het te begrijpen’, vertelt begeleider Saskia van der Meijs-Boer op het Kennisplein. Zij en haar collega’s zijn enthousiast over het nieuwe plan omdat het hun werk leuker én makkelijker maakt.
Op het Kennisplein staat veel praktische informatie over dit onderwerp, zoals een Handreiking Ondersteuningsplannen. Bovendien biedt Vilans haar hulp aan in het ontwikkelen van een nieuw ondersteuningsplan. Hiervan maken steeds meer organisaties gebruik, zoals Zuidwester.
‘Een ondersteuningsplan moet volgend zijn in het leven van de cliënt en leidend in het handelen van de begeleider’, vertelt Sabine Timmer, adviseur bij Vilans. ‘De cliënt herkent zich in het plan en de begeleider weet wat hij moet doen als hij naar het plan kijkt.’
Dat bereik je door ‘de kracht van de eenvoud’. Dat geldt zowel voor het plan zelf als voor de bespreking van doelen en wensen en de evaluatie daarvan. Sabine Timmer: ‘Met een eenvoudig ondersteuningsplan gaat dat allemaal veel makkelijker en spontaner. Want dat heb je altijd bij de hand en het is de leidraad voor het dagelijkse handelen. Daardoor voldoe je makkelijker aan wettelijke eisen, zoals het evalueren van de doelen die gesteld zijn. Dat kan ook tijdens de afwas en hoeft niet per se gepland te worden aan een tafel. Het ondersteuningsplan wordt op die manier een bruisend hart dat klopt en energie geeft.’
Op het Kennisplein Gehandicaptensector, waarin de VGN participeert, wisselen begeleiders en ondersteunende professionals kennis en ervaring uit. In deze rubriek wordt steeds één resultaat van de vele activiteiten belicht.
KENNISPLEINGEHANDICAPTENSECTOR.NL
