Het Moedernetwerk Amsterdam helpt moeders van kinderen met een beperking de weg in zorgland te vinden
Sommige problemen zijn te groot om alleen op te lossen. Daarom richtte Leila Badaou Stichting Moedernetwerk Amsterdam op. Een netwerk dat ondersteuning biedt aan ouders en gezinnen met vragen over de zorg voor hun kind(eren) met een beperking.
Handelingsverlegen
Het begon eigenlijk al jaren geleden, toen Leila als begeleider en later als zorgconsulent aan de slag ging binnen de gehandicaptenzorg. Het viel haar op dat collega-begeleiders nog wel eens handelingsverlegen waren als zij te maken kregen met ouders van kinderen met een beperking, die een migratieachtergrond hebben. Daarom ging zij met deze begeleiders mee als er bijvoorbeeld een taalbarrière was. Andersom hielp ze ouders met een migratieachtergrond, die vaak niet goed begrijpen wat een beperking inhoudt. Ze legde uit hoe een zorgorganisatie werkt, hoe de ouders in dat proces meegenomen worden en hielp hen met administratie en gaf praktische tips.
Vertrouwenspersoon van moeders
Het was zo ‘dankbaar werk’ dat ze ook in haar vrije tijd moeders hielp en als het ware hun vertrouwenspersoon werd. Een grote groep moeders wist op die manier Leila te vinden, eerst via Cordaan, de zorgorganisatie waarvoor Leila werkte. Later volgden er meer moeders, buiten Cordaan om. Zowel moeders die ervaren waren in hun rol als ‘moeder van’ als moeders die nog helemaal niks wisten. Moeders van hele jonge kinderen en moeders van oudere kinderen. ‘En ze hadden allemaal behoefte aan onderling contact om van elkaar te leren en om elkaar te helpen.’ Zo ontstond in 2007 Stichting Moedernetwerk waarin de moeders elkaar tot steun zijn, met een eigen locatie in Amsterdam Nieuw-West in een Huis van de Wijk, een plek in de buurt waar buurtbewoners kunnen meedoen aan allerlei activiteiten en terecht kunnen voor allerlei soorten hulp.
Verbinding en welzijn
De activiteiten van het moedernetwerk variëren van individuele ondersteuning bij hulpvragen tot thema- en voorlichtingsbijeenkomsten voor opvoeders en moeders van kinderen met een beperking. ‘Alles zo laagdrempelig mogelijk. Eigenlijk is het een huiskamer waar we koffiedrinken en elkaar helpen, ieder op zijn eigen manier en op eigen tempo. We zijn een vangnet en we slaan een brug naar professionele organisaties. Zo dragen we bij aan verbinding en het welzijn van de ouders en hun kind(eren).’ Er zijn ook activiteiten voor de broertje en zusjes van kinderen met een beperking. Zo kunnen kinderen met een beperking elke zondagmiddag op hun eigen manier voetballen, samen met hun broertjes en zusjes op Sportpark De Eendracht. Leila won er de Amsterdamse Pluim 2021 mee, een prijs voor sportaanbieders in Amsterdam die zich speciaal onderscheiden met een sportaanbod voor mensen met een beperking.
Schakel tussen moeders en zorgorganisaties
Net als in haar werk als zorgconsulent, is het moedernetwerk een schakel. Een schakel tussen moeders onderling, maar ook tussen moeders en zorgorganisaties. ‘We geven ze tips hoe om te gaan met ouders met een migratieachtergrond. En benadrukken hoe belangrijk het contact vanuit de organisatie richting de ouders is. Dat wordt gewaardeerd, want het lukt ons om contact te maken met en aansluiting te vinden bij moeilijk bereikbare groepen in de Nederlandse samenleving.’
Gewoon meedoen
Alles uit liefde voor kinderen met een beperking en bedoeld om een bijdrage te leveren aan hun welzijn. Bijkomend voordeel: moeders worden mondiger, vertelt Leila. ‘Zij krijgen meer zelfvertrouwen doordat ze elkaar kunnen helpen. Ze durven op te komen voor hun kinderen, ze durven te praten over hun kind met een beperking en ze durven elkaar om hulp te vragen. Bovendien durven moeders met een migratieachtergrond weer met hun kind met een beperking naar de speeltuin te gaan, iets wat ze uit angst voor vragen of opmerkingen van buurtbewoners eerder niet durfden. Zo worden deze gezinnen weer meer onderdeel van de maatschappij en kunnen zij meedoen.’
Meer informatie: Verkiezingspamflet VGN
Ruim 1,5 miljoen mensen met een beperking kunnen niet of onvoldoende meedoen in onze samenleving, die steeds complexer, sneller en veeleisender voor hen wordt. Dat moet anders, want meedoen in een samenleving is geen voorrecht. Daar komt bij dat de financiële positie van zorgorganisaties verslechtert en het zorgstelsel te veel schotten kent. De Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) maakte een verkiezingspamflet met tien punten waar toekomstige politici aandacht voor moeten hebben.
Bij die tien punten verzamelen we persoonlijke verhalen om de mensen die zorg zo hard nodig hebben, maar die niet gezien worden, een gezicht te geven.
Het verhaal van het Moedernetwerk is het verhaal achter punt 7: ‘Investeer in netwerken rondom mensen met een beperking.’
Het verhaal achter punt 6: ‘Investeer in zorgprofessionals door werken in loondienst aantrekkelijk te maken en te zorgen voor voldoende opleidingscapaciteit voor de arts VG en de orthopedagoog-generalist’, is het verhaal van Wouter en Esther. Zij vertellen over de zorg voor hun dochter Jemima voor wie geen passende zorgplek gevonden kan worden, en over de zorg die zij erbij hebben: dat zzp-begeleiders op elk moment kunnen stoppen: ‘De zorg is net een huizenmarkt geworden’
Het verhaal achter punt 5: 'Voorkom wachtlijsten in de complexe zorg door de kosten volledig te vergoeden in de tarieven', is het verhaal van Sabrina. Zij vertelt welke stempel het zorgen voor haar zoon Ernst op het gezin drukt. Het is zorgen met liefde, maar ook met buikpijn: Is dat te veel gevraagd: een passende zorgwoning voor je zoon?
Het verhaal achter punt 4: 'Zorg voor passende zorg die de zelfredzaamheid en eigenwaarde vergroot van mensen die gehandicaptenzorg ontvangen', is het verhaal van Saskia. Zij vertelt over het traumatisch effect op haar zoon vanwege het uitblijven van passende zorg: ‘Mag onze zoon Youp er eigenlijk wel zijn?’
