Het leek wel een actiedag

‘Ik had er niet op gerekend dat er bij het grote publiek zoveel belangstelling zou zijn voor deze vrij technische rapporten’, zegt ze. Op 26 januari zou het Erasmus MC een persbericht verspreiden waarin staat dat duizenden mensen met een verstandelijke beperking die als gevolg van het kabinetsbeleid zelfstandig moeten gaan wonen, complexe gezondheidsproblemen hebben en niet zelfstandig een huishouden kunnen voeren. Evenhuis en haar medeonderzoeker Heidi Hermans leiden dit af uit een analyse van de GOUD-studie, waarin de gezondheid en zelfredzaamheid is onderzocht van ruim duizend cliënten van Ipse de Bruggen, Abrona en Amarant. Om de belangstelling een beetje te polsen deed Erasmus MC het persbericht een dagje eerder onder embargo alvast de deur uit aan de grote kranten en omroepen. Het gevolg was dat de volgende dag bij vijf zorgorganisaties de communicatieafdelingen in de weer waren om journalisten een kijkje in de werkelijkheid te gunnen. Want iedereen wilde natuurlijk zelf de groepswoningen zien en cliënten spreken. In het persbericht staat letterlijk dat veel mensen met een zorgzwaartepakket 3 of 4 de vaardigheden om een huishouden te voeren ‘nooit hebben kunnen leren’. Dan kun je je natuurlijk afvragen of dat misschien juist komt doordat ze in een groepswoning worden verzorgd. ‘Die vraag heeft elke journalist gesteld’, zegt Evenhuis, ‘maar zelfredzaamheid is in de zorg altijd al een belangrijk doel geweest. Niet alleen in de groepswoningen van nu, ook vroeger in de instituten. Het gaat om mensen met een vrij lage ontwikkelingsleeftijd. Kijk, als je tien bent, kun je best van alles, maar dan wel met een ouder erbij. Dit zijn de mensen die het niet kunnen leren.’

Meer hierover: Gevolgen scheiden en wonen niet te overzien op de nieuwspagina van tijdschriftmarkant.nl. Het onderzoek zelf verscheen als bijlage bij vgn.nl/artikel/15607.