Effectiviteit meten
In de zorg vinden we het belangrijk dat we vooral datgene doen, waarvan bewezen is dat het ook daadwerkelijk effectief is. Daarom word bijvoorbeeld bij een ontsteking bepaalde antibiotica gegeven, zodat de ontsteking zeg maar ont-ontsteekt. Voordat een medicijn voor de gewone patiënt beschikbaar is, wordt er eerst grondig onderzoek gedaan. Zodat het gebruik veilig is en dat de effectiviteit aangetoond kan zijn. Heel begrijpelijk allemaal.
Maar dan komen we in de gehandicaptenzorg. Aandoeningen zijn over het algemeen niet met een therapie of een medicijn te verhelpen. De ondersteuning is vooral gericht op (het verbeteren van) de kwaliteit van bestaan van mensen. En dat is heel complex. In ons onderzoek naar belemmerende factoren in het behalen van doelen in ondersteuningsplannen, zagen we al dat een van de belangrijkste factoren ‘het leven’ is. Het leven, met al zijn onverwachte en onplanbare grillen, maakt het simpelweg vaak lastig om een bepaald resultaat te halen.
Ook bestaan interventies in de gehandicaptenzorg vaak niet uit een x aantal bijeenkomsten waarna een bepaald effect gemeten kan worden, maar zijn ze vaak cyclisch en hebben daarom geen vast eindpunt. Lastig, als je een nameting wil doen. Ook zijn de meeste interventies zeer persoonlijk, wat weer het vergelijken van groepen bemoeilijkt. Zo kan ik nog wel even doorgaan met mitsen en maren. Punt is, op een gegeven moment kom je toch in de knel bij de steeds luider wordende vraag naar aantoonbaar effectieve interventies.
Er is dus behoefte aan een andere kijk op effectieve zorg en ondersteuning en hoe dat te onderzoeken valt. Dit is geen nieuw vraagstuk, maar wel een dat steeds belangrijker wordt. Een oplossing vinden, is echter niet eenvoudig. Zie maar eens een nieuw of eigen idee over effectieve (gehandicapten)zorg van net zoveel status te voorzien als gangbare ideeën over het meten van effectiviteit. Andere designs? Meer kwalitatief? Of misschien is het wel nodig dat er veel meer zorgverleners ook onderzoek doen, om zo meer kennis op te doen. Of nog weer iets heel anders, maar laat er vooral het gesprek over gevoerd worden.
