Werkbezoek VGN: ‘de nieuwe kant’ van Amarant

Een afzuigkap van de organisatie

Terwijl de deelnemers aan het werkbezoek, waaronder VGN-voorzitter Boris van der Ham en directeur Frank Bluiminck, met elkaar kennismaken in een gezinshuis in Oisterwijk, gaat de bel: de monteur voor de nieuwe afzuigkap. Programmacoördinator Danny van Zantvoort, die zelf met zijn partner een ander gezinshuis leidt, vertelt dat je zo’n afzuigkap niet zomaar in de winkel kunt kopen, dat loopt via de organisatie.

Ook moet een woning aan vele regels voldoen, bijvoorbeeld met betrekking tot het aantal brandmelders en de hygiëne in de koelkast. Er komt een speciale controleur voor langs, terwijl het toezicht op veiligheid en hygiëne eigenlijk ook kan worden gedaan door de manager en de behandelaars, die toch al regelmatig langskomen: ‘Je wilt voorkomen dat er steeds iemand aan de deur staat.’

STEK is geen pleeggezin: ‘Je blijft moeder’

In de zelfde straat is een locatie van STEK: twee aan elkaar gekoppelde panden waar jeugdigen tijdelijk onderdak vinden, met de bedoeling dat zij zo snel mogelijk kunnen terugkeren in het gezin waarvan zij deel uitmaken. Hier maken we kennis met Octavia, een moeder die afkomstig is uit Dominicaanse Republiek en die een T-shirt draagt met de trotse tekst: ‘Believe in yourself’. Ze vertelt dat ze nog niet zolang in Nederland woont, veel te regelen heeft en moet wennen aan de Nederlandse manier van opvoeden. Momenteel verblijven haar drie kinderen op deze STEK-locatie. Ze heeft veel vertrouwen in de begeleiding. ‘Het is geen pleeggezin’, zegt ze, ‘je blijft moeder.’

De aanwezige begeleiders vertellen ook dat ze de ouders zoveel mogelijk betrekken bij het tijdelijk verblijf van hun kinderen in deze woning. De ouders krijgen van hun behandelaren advies, maar andersom vragen zij de ouders ook wel eens om goede raad over hoe ze een situatie moeten aanpakken.

Woonbegeleiding vanuit de Spoorzone

Met een busje verplaatst het gezelschap zich naar de Spoorzone in Tilburg. In indrukwekkende loodsen vond hier tot  2011 onderhoud plaats aan treinstellen, nu biedt het terrein ruimte voor allerlei vrolijke en creatieve nieuwe activiteiten. Voor Amarant een goede plek van waaruit ambulante ondersteuning kan worden geboden, al kom je de naam en het logo van Amarant hier niet tegen, net zomin als in de woningen in Oisterwijk.

De medewerkers laten een indrukwekkende lijst met vaak hybride vormen van ‘begeleid zelfstandig wonen’ zien. Er kan worden op- en afgeschaald naar behoefte. Van af en toe een kop koffie drinken tot nieuwe vormen van outreachende zorg of bemoeizorg en indien nodig ook behandeling. Een back office regelt de vaak ingewikkelde financiering: gemeentelijk, Wlz, Zorgverzekeringswet. In de begeleiding wordt nauw samengewerkt met familieleden. ‘Anders redden we het niet’, zegt één van de begeleiders.

Twee barista’s vinden hun plek

Elders in dezelfde loods is de NWE-werkplaats, waar mensen kunnen ontdekken welk werk goed bij hun past. Waarna wordt gezocht naar een goede werkplaats elders. Voormalig fietsenmaker Bjorn zag er het koffieapparaat en wilde daar meteen mee aan de slag. Het apparaat zelf vindt hij prachtig, maar hij werkt ook juist graag met mensen. Hij volgde een opleiding tot barista en vond een werkplek bij RAW, de ‘culinaire hotspot’ van de Spoorzone. Zijn collega Wouter werkt inmiddels bij Het Wapen van Tilburg. De eerste woont in een microwoning op het oude terrein van Amarant, de tweede woont begeleid zelfstandig.

Alles nieuwe vormen van ondersteuning die de oude instellingslogica tarten.