Samenzeggenschap verbindt en geeft cliënten zelfvertrouwen

Het was in de maand mei dat Ons Tweede Thuis, een zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking, autisme en niet-aangeboren hersenletsel, besloot de klankbordgroepen op te richten. Want hoewel er tijdens de eerste coronagolf voortdurend contact was met de bestaande cliënten- en familieraden, was er toch behoefte om met meer cliënten en verwanten in gesprek te gaan en meer ideeën en ervaringen te horen, vertelt Hetty Siemeling van Ons Tweede Thuis. Zij is coach van de Centrale Cliëntenraad en ondersteunt de Centrale Familieraad.

Voortijdig sparren

Sindsdien sparren de klankbordgroepen voortijdig met de bestuurder en MT-leden van Ons Tweede Thuis over het op- of afschalen van maatregelen, zoals bijvoorbeeld de bezoekregeling en dagbesteding. 'Nuttig, maar ook heel leuk', vindt Arlette Kamsteeg. Zij zit in de cliëntenraad van dagbestedingslocatie Mendel in Aalsmeer en nu ook in de cliënten klankbordgroep. Zij is tevreden over het luisterend oor van Ons Tweede Thuis voor cliënten. 'Maar dat mag niet inzakken en dus blijf ik aan de bel trekken. Bijvoorbeeld ook toen de dagbesteding dicht ging en begeleiders eerst heel vaak belden en kaartjes stuurden, maar later niet meer. Dan vraag ik toch wel even hoe dat nou precies zit.'

Niezen in de elleboog? Ik kan dat niet

Juist omdat het over háár leven gaat wil Arlette meepraten. 'Er wordt niet altijd vanuit de cliënt gedacht.' Zij noemt het voorbeeld van niezen in de elleboog. 'Leuk bedacht, maar ik kan dat fysiek niet. En daar heeft niemand bij stilgestaan. Daarom moeten wij meedenken. We moeten het samen doen. Nu heb ik zelf maar bedacht dat ik even weg rol met mijn rolstoel als ik een nies voel aankomen. Ik snap dat er soms heel snel beslissingen genomen moeten worden, maar al is het maar één telefoontje naar één van onze leden, dan is er toch geluisterd.'

De dialoog is belangrijk

Met die laatste opmerking is Hetty het eens. 'In crisistijd is er geen tijd voor lange medezeggenschaps- en adviestrajecten. Des te belangrijker is de dialoog. Maar maak het vooral niet te ingewikkeld', tipt ze. 'Een vergadering, een telefoongesprek, een mail of een nieuwsbrief waarin om feedback gevraagd wordt… Er zijn genoeg laagdrempelige manieren om contact met elkaar te blijven houden en de input van verwanten of cliënten op te halen.'

Samen

De vergaderingen met de klankbordgroepen vinden digitaal plaats. 'Bij de veronderstelling dat dit te ingewikkeld is voor cliënten hebben wij ons niet neergelegd', zegt Hetty. 'Ja, het is lastig en dus zijn we gaan oefenen met elkaar. Het resultaat is dat we het kunnen én dat we handleidingen hebben geschreven. Het samen doen kost soms tijd en een investering, maar levert veel moois op.'

Samenzeggenschap verbindt

Samenzeggenschap is er niet omdat het moet, vertelt Hetty. 'Dat doen we omdat het waardevol is. Waardevol omdat wij leren van de ervaringen en meningen van onze cliënten en verwanten, want zij zijn de ervaringsdeskundigen. Waardevol omdat het zorgt voor beter afgewogen keuzes. Maar ook waardevol omdat de verhoudingen gelijkwaardiger zijn. Cliënten krijgen meer zelfvertrouwen als we het samen doen. Samenzeggenschap verbindt.’