Crisiskaart zorgt voor meer zelfvertrouwen en minder opnames
De afgelopen maanden is er achter de schermen hard gewerkt zodat iedereen in Nederland die een crisiskaart wil hebben, deze kan krijgen. Dit kleine opvouwbare kaartje met de omvang van een bankpas, dragen mensen bij zich die weten dat ze in een psychische crisis kunnen komen. Op het kaartje staat wat professionals of omstanders tijdens een crisis moeten doen, of juist niet. De crisiskaart zorgt ervoor dat mensen de juiste hulp krijgen en ze niet onterecht in een politiecel of isolatiecel terecht komen. Op dit moment hebben zo’n 1.500 mensen een crisiskaart op zak, maar de verwachting is dat dat vele duizenden meer gaan worden, aldus het Schakelteam Personen met verward gedrag.
Samen met de stichting Crisiskaart Nederland en MIND Landelijk Platform Psychische Gezondheid werkt het Schakelteam aan het toegankelijker maken van de crisiskaart. De kaart geeft een gevoel van veiligheid, mensen krijgen meer zelfvertrouwen en durven daardoor weer deel te nemen aan de maatschappij. Voorzitter Onno Hoes van het Schakelteam: “De crisiskaart geeft iemand die zich kwetsbaar voelt de regie terug over zijn of haar leven. Dat is belangrijk, iedereen moet mee kunnen doen in onze maatschappij. Daarnaast wordt het voor hulpverleners maar ook omstanders een stuk eenvoudiger om hulp te bieden; op de kaart staat immers hoe ze dat het beste kunnen doen”.
Meldingen politie
Het is belangrijk om te investeren in preventie en de crisiskaart is daarvoor een uitermate geschikt middel. In de praktijk blijkt dat het kleine kaartje kan helpen bij het voorkomen van een crisis of ervoor kan zorgen dat een crisis minder heftig is. Als meer mensen een crisiskaart hebben, zou dit wellicht een gunstig effect hebben op het elk jaar stijgende aantal E33 meldingen bij de politie. Elke gemeente in Nederland zou dan ook de crisiskaart moeten omarmen: zij kunnen zorgen voor een stukje financiering maar ook promotie van de kaart in buurthuizen, inloopcentra en sociale wijkteams.
Consulenten
De crisiskaart is bijzonder omdat het zorg (‘ik heb medicijn x nodig’) combineert met sociaal maatschappelijke elementen (‘bel mijn moeder en zorg voor mijn kat als ik opgenomen word’). Vaak weten zowel hulpverleners als omstanders niet goed hoe te handelen als iemand in een crisis raakt. Speciale consulenten helpen bij het opstellen van de crisiskaart en het -plan. Een behandelaar of huisarts ondertekent de afspraken. De in het crisisplan genoemde partijen moeten zich hieraan houden. De kaart én het plan vallen dan namelijk onder de Wet geneeskundige behandelovereenkomst (WGBO).
Iedereen met een psychische kwetsbaarheid maar ook mensen met een licht verstandelijke beperking, niet aangeboren hersenafwijking of lichte dementie komen in aanmerking voor een kaart. Ruim 40% van de Nederlanders heeft ooit psychische klachten gehad. Daarnaast kunnen ouderen, een groep die door de vergrijzing snel toeneemt, ook baat hebben bij de crisiskaart.
