Renate de Groot 25 jaar in dienst bij Dichterbij: ‘Van leerling-verpleegkundige tot directeur’

Ondergedompeld in een nieuwe wereld

‘De deur van de havo had ik achter me dichtgetrokken, ik had geen zin meer in school. Werken, mijn eigen geld verdienen, zelfstandig zijn, dat was wat ik wilde. Nou, die wens werd gehoord. Ik kon beginnen als leerling-verpleegkundige in wat toen nog de zwakzinnigenzorg heette. En omdat er nog geen goede busverbinding was tussen Nijmegen en Gennep, betrok ik een kamer op het Maria Roepaan-terrein. Daar woonde ik met medestudenten, collega’s en cliënten. Ik werd er volledig ondergedompeld in een nieuwe wereld en vond het geweldig! Ik had dan wel een afkeer van school, maar de lessen van ervaren collega’s zoog ik op als een spons en omdat ik alle theorie meteen in praktijk kon brengen, ging ik als een speer. Al snel wist ik: dit is wat ik wil, hierin wil ik verder.’

Nieuwe uitdaging

‘Ieder mens heeft recht op een betekenisvol leven. Dat inzicht deed ik op als leerling en daar heb ik altijd aan vastgehouden; als begeleider, dienstverlenend coördinator, manager en regiodirecteur. Zo vond ik het best spannend toen eind jaren negentig de instellingsterreinen werden afgebroken en cliënten ‘midden in de samenleving’ gingen wonen. In de instellingen paste het leven zich aan hen aan en hoefden zij niet op hun tenen te lopen. Mooi en waardevol, vond ik.

In de woonlocaties verspreid over de dorpen en steden was de realiteit soms wat harder. Aan de ene kant zag ik aan de jongeren van de woongroep waar ik ging werken dat deelname aan het ‘gewone’ leven hun goed deed. Aan de andere kant kregen zij soms ook te maken met negatieve bejegening door omwonenden of met de verlokkingen van de straat. Dus was het aan mij en mijn collega’s om onze begeleiding en ondersteuning op die nieuwe situatie af te stemmen. Ik zette mijn twijfel om in enthousiasme en greep de uitdaging aan om niet alleen de jongeren, maar ook mezelf verder te ontwikkelen.’

Moederschap en carrière

‘Ik was inmiddels moeder van twee jonge kinderen en woonde met mijn gezin in Nijmegen, waar ik nu ook werkte. Ik koos bewust voor een rooster met veel avond- en weekenddiensten, zodat ik mijn kinderen niet naar de opvang hoefde te brengen. Zo heb ik het moederschap en mijn carrière altijd goed kunnen combineren én van beide kunnen genieten.

Erkenning en waardering

Toen de kinderen naar school gingen, begon het te kriebelen. Ik kreeg nog altijd veel energie van de omgang met cliënten en verwanten, genoot van het teamwerk met collega’s en wilde ook graag bij Dichterbij blijven werken. Maar ik was toe aan meer verantwoordelijkheid, aan een leidinggevende functie. Mijn manager spoorde me aan om de hbo-opleiding Management zorg en dienstverlening te volgen waarvan Dichterbij de kosten voor rekening nam. Die erkenning en waardering motiveerden me enorm. Nog tijdens deze studie maakte ik de overstap naar STEVIG in Oostrum, waar ik begon als dienstverleningscoördinator (dvc) behandeling en twee jaar later manager werd.’

Van betekenis zijn

‘Bij STEVIG kregen mijn loopbaan én mijn overtuiging – iedereen heeft recht op een betekenisvol leven – een nieuwe impuls. De cliënten van STEVIG zijn mensen met een verstandelijke beperking en een forensische titel, zoals dat heet. Zij zijn met het strafrecht in aanraking gekomen, waardoor de samenleving veelal een negatief beeld van hen heeft. Maar wie door een andere bril kijkt, ziet dat deze mannen en vrouwen geen ‘slechte’, maar kwetsbare mensen zijn, door omstandigheden op het verkeerde pad geraakt. Wat zij nodig hebben, is een beschermde omgeving waarin zij tot zichzelf kunnen komen en weer kunnen groeien. Wie ben jij en wat heb je nodig?, dat is de vraag. Medemenselijkheid maakt het verschil, is mijn ervaring. Met de juiste mensen op de juiste plek kunnen we ook voor deze cliënten van betekenis zijn.’

Maak werk van je ambities

‘Sinds eind 2019 ben ik regiodirecteur bij Dichterbij. Ik heb de afgelopen vijfentwintig jaar een bijzondere reis afgelegd en blijf in beweging. Want er valt elke dag nog zo veel moois te beleven en zo veel te leren. Hoe kunnen wij van betekenis te zijn voor onze cliënten? In deze ene vraag zitten heel veel deelvragen besloten; uitdagingen waar we elke dag onze tanden in zetten. Wat hebben onze cliënten nodig? Welke behoeften hebben zij? Welke wensen? Welke dromen? Wanneer zijn onze medewerkers op hun best? Hoe kunnen zij hun vakmanschap optimaal inzetten? Wat vraagt dit van hun leidinggevenden en de organisatie?

Ik heb fijn werk, maak deel uit van een leuk team en met elkaar zijn we van onschatbare waarde voor onze cliënten en hun naasten. Dat is de ervaring die ik elke medewerker gun – of je nu al 25 jaar in dienst bent of morgen komt solliciteren. Heb je ideeën om jezelf en de organisatie verder te ontwikkelen? Wil je werk maken van je ambities? Bespreek het! Maak je wensen kenbaar, loop een dag mee met een collega en verzilver je kansen. Bij Dichterbij is heel veel mogelijk en je bent nooit te oud om te leren, dus laat je horen.’