Vivian van Raaij (SDW) over Global Leadership Exchange: 'Pak internationale uitdagingen lokaal aan'

De uitdagingen waarmee de gehandicaptenzorg in Nederland worstelt, komen net zo goed voor in Amerika, Australië of Nieuw Zeeland. Zoals inclusie, zichtbaarheid en de gevolgen van politieke veranderingen. Dat merkte Vivian van Raaij van SDW tijdens de Global Leadership Exchange In Utrecht. Grote internationale uitdagingen moeten volgens haar lokaal worden aangepakt: ‘Draag jij ook een steen bij?’

Subsidie Zonmw

Regionaal het verschil maken vanuit internationale kennisuitwisseling

Eind juni was ik één van de deelnemers uit de gehandicaptenzorg aan de Global Leadership Exchange (GLE) 2024. Dit is een tweejaarlijks evenement waarbij honderden mensen van over de hele wereld kennis uitwisselen op het gebied van geestelijke gezondheid, verslavingsproblematiek en gehandicaptenzorg, dat dit keer in Utrecht werd gehouden. Ik sprak er verschillende mensen uit Midden-Europa maar ook uit Amerika, Australië en Nieuw Zeeland. En wat blijkt? We worstelen allemaal met vergelijkbare uitdagingen zoals inclusie, de zichtbaarheid van mensen met een beperking en de effecten van politieke veranderingen.

Het begint met het vertellen van verhalen

Op het congres was er veel ruimte voor het delen van ervaringsverhalen. Iedereen heeft wel een vorm van ervaringsdeskundigheid. Vanuit een beperking, als ouder of door ervaringen in de zorg. Zo sprak ik een psycholoog uit Amerika. Zij was geëmotioneerd omdat haar dochter met een ggz-vraagstuk een mijlpaal had bereikt. Die uitwisseling deed iets met mij omdat ik een vergelijkbare situatie heb. De ruimte voor die uitwisseling tijdens het congres was mooi. Het leerde mij dat we in het dagelijks leven meer moeten uitwisselen omdat het zoveel oplevert.

Maar hoe doen we dat in de praktijk?

Ik vind dat een opdracht voor ons allen in de gehandicaptenzorg. Laten we werken aan het meer zichtbaar zijn zodat mensen met een beperking echt een plek in onze samenleving kunnen krijgen. De nieuwe regering zegt bijvoorbeeld helemaal niets over mensen met een beperking. En voor die grote groep mensen is het vaak al zo lastig om hun weg in de maatschappij te vinden. Om begrepen te worden en om zelf onze steeds complexere wereld te begrijpen. Sinds ik bij SDW werk, zie ik het als mijn missie om onze mensen en organisatie binnen onze regio beter op de kaart te zetten. Om aandacht te vragen juist voor die onzichtbare groep mensen met een ontwikkelachterstand of beperking die uitvallen in de maatschappij. 

Dat vraagt om initiatief…

Dat gaat natuurlijk niet vanzelf. Je moet je er bewust van zijn en actie ondernemen. Dat kan al met kleine stappen. Zo hadden we onlangs wethouders en beleidsadviseurs op bezoek vanuit de gemeente. Die namen we mee naar een trainingshuis voor ouders (vaak moeders) met een verstandelijke beperking waarvan de kinderen ook een beperking hebben. Dan gaat er een wereld open voor deze gemeente-medewerkers. Voorheen waren zij niet op de hoogte van deze groep, terwijl dit ook hun inwoners zijn!

Tijdens de GLE sprak een dame in een rolstoel. Door haar leiderschap en initiatief kreeg zij het voor elkaar een onderneming op te zetten waar mensen met een beperking een goed salaris verdienen. Dit vind ik een prachtig voorbeeld van initiatief nemen en ondernemerschap. Gelukkig werken we daar binnen onze organisatie ook aan. Mensen met een beperking kunnen heel goed werken en willen dat in veel gevallen ook. Vanuit SDW werken mensen bij een locatie voor ouderenzorg bij de facilitaire- en logistieke afdeling. Zij hebben een betekenisvolle baan en horen er echt bij. De volgende stap is dat zij loskomen van hun uitkering en een salaris ontvangen. We doen mee aan het Lab 2030 van de VGN waarin teams experimenteren met activiteiten en werk voor mensen met een intensieve zorgvraag in verbinding met de samenleving. Dat motiveert mij!

… en om goede samenwerking

Kunnen we het alleen? Nee zeker niet! Bij de GLE werd het bijvoorbeeld eens te meer duidelijk dat mensen met een beperking ggz-problematiek hebben en andersom. Het is dus juist belangrijk om als branches verbinding te zoeken. Om samen het beste te bieden vanuit onze specialisaties. Daar liggen kansen, we kunnen nog veel van elkaar leren.

Binnen onze eigen branche liggen ook nog voldoende kansen. Als gehandicaptenzorgorganisaties kunnen we meer samenwerken. Juist als we zichtbaar willen zijn, als we een sterke lobby op gang willen zetten, aan verschillende tafels willen zitten en als we een beweging op gang willen brengen dat mensen met een beperking mee kunnen doen in de maatschappij, zoals beschreven in de Visie 2030. Met elkaar kunnen we het verschil maken en ons op de kaart zetten. En natuurlijk zijn er al verschillende samenwerkingen. Vanuit SDW werken we samen met SOVAK in Samen Onbeperkt. Toch lijkt er nog meer mogelijk als het gaat om samen een vuist maken. Daar moeten we kritisch naar blijven kijken en ook hierin leiderschap en initiatief tonen.

Om de (internationale) uitdagingen lokaal op te lossen

De GLE leverde waardevolle inzichten op over internationale samenwerking. Dat voelt natuurlijk heel groot en ver weg voor ons (al kun je op een onderwerp internationaal koploper zijn). Voor de gehandicaptenzorg ligt er een landelijke en vooral regionale uitdaging. Draag jij ook een steen bij? Zodat die we die grote internationale uitdagingen (inclusie, zichtbaarheid en politiek) op een lokaal niveau aanpakken voor een sterke en zichtbare gehandicaptenzorg.

Informatie

van raaij
Vivian van Raaij

Wil je meer weten of heb je vragen of opmerkingen?

Neem contact op met Eva Huitink
Telefoonnummer
Eva Huitink

Deze pagina is een onderdeel van