Nachtzorg: bewoners slapen door, medewerkers zijn ongerust over bescherming

De nacht is de spiegel van de dag

Hoe vergaat het bewoners en medewerkers in de nacht? Met alle aandacht die er is voor corona, gaan we bijna ongemerkt voorbij aan de medewerkers die in de nacht werken. Eerder al had ik mezelf voorgenomen niet alleen overdag maar juist ook vaker ‘s nachts op werkbezoek te gaan. Immers de nacht is de spiegel van de dag.

Als je ’s nachts op bezoek gaat in de gehandicaptenzorg begrijp je ook direct dat een goede nachtrust van belang is om de dag goed door te komen. Ik ben nieuwsgierig naar hoe het nu gaat in de nacht. Is het onrustig? Liggen bewoners wakker van het virus? Hoe is het voor medewerkers? Ik besloot eens een aantal medewerkers uit de nachtzorg te spreken en hun verhaal op te tekenen.

Meer onrust door coronavirus?

Vooraf was ik vooral bezorgd over toenemende onrust in de nacht. Het coronavirus, de sluiting van de dagbesteding, geen bezoek meer, medewerkers met mondkapjes op en schorten voor - het zijn allemaal heftige en intense ervaringen voor mensen met beperkingen.

Gelukkig komen mijn verwachtingen niet uit, althans niet bij de medewerkers die ik spreek. Het zijn eigenlijk redelijke normale nachten. Er is geen sprake van een stijging van onrust of extra medicatie. Er wordt vooral meer gekletst, er worden meer praatjes gemaakt over hoe gek en bizar de situatie is.

Medewerkers bedenken overdag alternatieven

Best bijzonder, vind ik dat. En ook fijn om te horen. Maar hoe kan dat eigenlijk? Het belangrijkste antwoord is de enorme creativiteit die overdag is losgebarsten. Het activiteitencentrum is gesloten, maar dagbesteding wordt op de woning geboden of soms individueel.

Medewerkers spannen zich extra in om alternatieven te bedenken en de onrust te bespreken en te verminderen. Het maakt me ook direct nieuwsgierig of dit op andere plekken ook zo is. En zijn we in staat dat niveau vast te houden?

Grote zorgen over besmetting bij medewerkers

Voor medewerkers in de nacht is er wel heel veel veranderd. Medewerkers maken zich grote zorgen, over hun gezondheid, de angst besmet te raken en anderen te besmetten. Ze doen in de nacht best veel locaties aan, zien op veel plekken cliënten. Wat als iemand ‘s nachts klachten ontwikkelt en je doet de persoonlijke verzorging?

Voor bewoners is het ook een heftig moment om medewerkers met kapjes te zien binnenkomen. De angst voor besmetting heerst. Wat betekent dat voor de bewoners? Maar ook voor jezelf, je gezin, je eigen ouders? Vooral het ‘niet-weten’ is lastig. Er wordt immers ook niet getest. In wat voor situaties raak je beland? Is er beschermingsmateriaal als je het nodig hebt?

Minimale beschikbaarheid beschermingsmaterialen

Aanvankelijk zat de nachtdienst zonder beschermingsmiddelen. Als er bij een bewoner verdenking was van besmetting met het coronavirus, moest er eerst iets geregeld worden. Wacht je dan tot de beschermingsmiddelen er zijn? Of ga je naar binnen met alle risico’s van dien? Het is ook voorgekomen dan er een set beschermingsmateriaal beschikbaar was, maar die werd na de dienst weer weggehaald omdat de organisatie er zo weinig had. Gelukkig ligt er nu een setje klaar, maar het is zo minimaal en voelt daarmee wankel.

Waarom draagt die arts wel een mondkapje?

In het begin waren er ook heftige momenten. Een arts kwam met mondkapje op en schort aan bij een cliënt met longontsteking en sprak de medewerker aan die er zonder bescherming bij stond. Zulke momenten leiden natuurlijk tot veel ongerustheid en ongemak bij de medewerkers. Inmiddels zouden ze dat ook niet meer zo laten gebeuren. In die zin leert men snel tijdens de crisis. Nu zouden medewerkers aan de bel trekken en bescherming eisen.

De bureaucratie verdampt

Ondanks deze zorgen is er ook veel positiviteit. Medewerkers geven aan dat alles nu gericht is op samenwerken. Waar normaal gesproken over goede ideeën weken of maanden vergaderd moet worden, worden die nu meteen uitgevoerd.  Het maakt niet uit van wie ze afkomstig zijn. Zin en onzin worden direct gescheiden, goede argumenten gehoord. De bureaucratie verdampt waar je bij staat.

Betere samenwerking tussen dag en nacht

Ook de samenwerking tussen de dag en de nacht verloopt veel beter. Uit eerder onderzoek bleek juist dat hier veel te verbeteren was. Nu gebeurt het zonder dat er over wordt nagedacht. Zo kan het dus ook. Het zal de kunst zijn om dit vast te houden.

Natuurlijk zijn dit eerste indrukken, opgetekend uit de mond van individuele medewerkers. Ik ben benieuwd hoe het anderen in de nacht vergaat. Stuur me je verhaal.

Informatie

Wil je je verhaal over de nachtzorg ook delen? Mail naar corona@vgn.nl.