Rules of engagement
Je ziet en voelt het vrijwel direct wanneer je bevlogen en betrokken medewerkers in de zorg ontmoet. De passie spat ervan af. Ze spannen zich tot het uiterste in voor de cliënt, vertellen enthousiast over hun werk en voelen zich verbonden met de organisatie.
Het zijn vaak deze ‘paradepaardjes’ die ook een actieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de organisatie. De Engelsen hebben voor deze eigenschappen een mooie term: engagement. Bevlogen medewerkers presteren beter. Het zijn dus medewerkers die elke werkgever graag wil hebben. Maar wat is dat nu eigenlijk engagement?
Het is een relationele, beïnvloedbare factor tussen werkgever en werknemer. Het is gebaseerd op de psychologische identificatie van de medewerker met de organisatie. Organisaties die ergens voor staan, dragen wat uit en trekken ook (selectief) aan. Wanneer dit overeenkomt met wat voor de werknemer van belang is, ontstaat er een belangrijke basis. Vanzelfsprekend is de mate waarin de werkzaamheden passen bij de interesse van de medewerker een belangrijke factor. Maar ook de mate waarin de medewerker daar invloed op kan uitoefenen en een eigen inbreng mag hebben. Engagement wordt ook gevoed door een positieve kijk op veranderingen. Geëngageerde mensen hebben vertrouwen in de veranderingen die ze nastreven, durven buiten bestaande kaders te treden maar ook hun onzekerheden te delen met anderen. Leidinggevenden hebben in dit kader een belangrijke rol. Ze zetten medewerkers in hun kracht, schetsen perspectief maar bieden ook geborgenheid bij zorgen en twijfels.
Bovenal kan engagement ge(re)activeerd worden door dingen niet meer te doen. Protocollen, blauwdrukken en overmatig vergaderen staan engagement in de weg. Medewerkers willen aanwezig zijn, aandacht hebben voor de cliënt en een betekenisvolle relaties met hen opbouwen. Het is verrassend om te zien hoe snel engagement terugkeert wanneer de focus weer komt te liggen op de vraag: ‘Wat is de essentie van goede zorg?’
