Goede zorg
‘Melk is goed voor je’. ‘Melk is bedoeld voor kalfjes, niet voor volwassen mensen en helemaal niet zo goed voor je.’ ‘Brood, boordevol belangrijke bouwstoffen.’ ‘Eet vooral zo min mogelijk brood voor een gezond voedingspatroon.’ Ik kan zo nog wel even doorgaan maar omdat dit geen column is over voeding stop ik er nu mee.
Met zijn allen werken we aan een zo goed mogelijke zorg en ondersteuning aan mensen met een beperking. Maar ‘goede zorg’ blijkt toch een verdomd lastig begrip. Nieuwe ontwikkelingen in het beleid buitelen over elkaar heen. Een beetje zoals de voedingsindustrie ons bombardeert met nieuwe informatie over wat nu wel en niet ‘gezond’ is. Nu ben ik nog relatief jong, maar de ontwikkelingen die al de revue gepasseerd hebben, zijn niet meer op een hand te tellen. Ben je net een beetje gewend aan het een, komt het volgende alweer om de hoek.
Doorontwikkelen
Het kwaliteitskader verder ontwikkelen, debatten in en brieven aan de Kamer vanwege de Wlz die toch niet helemaal uitpakt zoals de bedoeling was, een experiment van de IGZ naar het toetsen van niet alleen veilige, maar ook ‘liefdevolle zorg’. En dit pas in de eerste maanden van dit jaar. Wat zeggen deze ontwikkelingen nu eigenlijk? Zijn we niet, met zijn allen, op zoek naar iets wat zich niet te vangen laat, wat vooral afhankelijk is van mensen en momenten en zich zeker niet laat vangen in objectief vast te stellen indicatoren?
Om het verhaal toch rond te maken zal ik proberen een vergelijking te maken met de voeding. Er bestaan geen producten die van zichzelf ‘gezond’ of ‘ongezond’ zijn (yes!). Het gaat altijd om de totale samenstelling van het dieet en de verhouding tussen de verschillende macronutriënten (koolhydraten, vetten en eiwitten). Ook verschilt die ideale samenstelling in macronutriënten per persoon. Zou dit niet ook een beetje gelden voor de zorg? Dat je de basis op orde hebt, maar er voldoende variatie bestaat om de ideale samenstelling per organisatie en per cliënt in te kunnen vullen. Ontwikkelen is goed, streven naar verbetering zeker, maar laten we realistisch blijven in wat we kunnen en zouden willen vastleggen.